Binnen de perken zijn
de mogelijkheden
even onbeperkt
als daarbuiten

Jules Deelder

Jules Deelder liet mij diep nadenken over deze quote. Ik probeerde in mijn hoofd grenzen te zoeken binnen de onbeperktheid. Het idee dat er perken zijn geeft structuur aan mijn denken. Er zijn grenzen. En dat geeft rust.
En dan zitten we nu met het coronavirus. Onzichtbaar doolt hij rond. Grenzeloos houdt hij huis. Niet binnen één land, maar over de hele wereld. Ik merk het aan een aantal van mijn cliënten. Ze zijn bang voor het onzichtbare onbegrensde gevaar.

‘Goede begrenzing krijgen gebeurt fundamenteel via interacties. Een gebrek aan grenzen houdt dus altijd een gebrek in aan ‘contact’.’ (uit de Pessotherapie)
Eén van de manieren om dat te doen, het contact maken met het virus, is het toespreken van het virus. Bijvoorbeeld in de vorm van een brief. Want als je ‘iets’ gaat toespreken of een brief aan gaat schrijven, wordt dat ‘iets’ ineens ‘iemand’. Je personificeert daarmee het onbegrensde.
Binnen de grenzen van de taal geef ik mijn cliënten met angst voor het virus een oefening mee naar huis om een brief te schrijven aan Corona. Te vertellen wat ze van hem vinden, wat hij met ze doet, en wat ze graag zouden willen.
Ik merk dat het de meesten rust geeft omdat hun angst nu geadresseerd kan worden. Om het virus buiten je zelf te plaatsen. Een voorbeeld:

Beste Corona,
Hierbij schrijf ik je een brief. Mijn aanhef is ‘beste’, maar dat ben je niet. Het is niet zo best wat je op de wereld veroorzaakt. Veel mensen worden letterlijk ziek van je. Vaak heel akelig. Je zorgt voor benauwdheid, zowel letterlijk als figuurlijk. Mensen zitten thuis. Het vliegt de mensen naar de keel. Niet even naar de stad om te winkelen, minder contact hebben met vrienden, minder aaien over hun bol, minder warmgemeende knuffels, minder handen op hun arm. Er is veel huidhonger.
Ik merk het aan mijn cliënten. Het merendeel is bang voor je. Angstig blijven ze zoveel mogelijk binnen, poetsen de hele dag hun huis en voelen zich op zichzelf en hun gezin teruggeworpen. En thuis is het niet overal stabiel en rustig. Baanverlies dat op de loer ligt, relaties die wankelen, verslavingen die de kop weer opsteken.
Kijk om je heen. Mensen houden niet van je, ze willen je weg hebben, over de hele wereld liggen landen stil, hebben mensen honger, winkels gaan over de kop.

Ik hoop dat je je leven gaat beteren. Als dat zo is, ben je welkom. Ik denk dat je nog veel kunt leren.

Gegroet, Jantine